αναμεσα στου φαρου το αναβοσβυμα
προσδοκωντας να ταξεδεψω στα ματια σου
στων φιλιων σου την φλογα
Στον ασπρο αφρο του κυματος
τον ποθο μου να πνιξω
Μη φυγεις μακρυα
μη και χαθεις στης ψυχης σου τα σκοταδια
εκει που να σ'αγγιξω δεν μπορω
εκει που το χαμογελο σου
θα γινει ληθη
Κατερινα Παπα