Εναστρες νυκτες με ταξιδευουν
σε ηχους αλλοτινους
μα τωρα ξεχασμενους
αποκαμωμενους
σε συντριμια προηγουμενων επαφων
κι ανασες σιωπης
Δακρυ που αργοκυλα
στα μονοπατια της καρδιας
χαραζει καινουργιους ερωτες
αφηνοντας ματιες να ταξιδευουν
φλογιτσες κοκκινες
σε λιμνη νεκρων ονειρων
Κ. Π.