Θυμασαι μωρο μου
κεινο το πρωτο μας φιλι
στο ραγισμενο λιογερμα
Εκεινο που μας ενωσε...?
Θυμασαι
που μου ελεγες
θελω να μενω πλαι σου
εστω
να σ'ανασαινω
ζωη απ'την ζωη σου
αγαπη μου να παιρνω
Θυμασαι
πως φυλλορουσε η καρδια
σε καθε αγγιγμα σου
τις φεγγαρολουστες βραδυες
του ερωτα μας?
Ψιθυρισμοι κι ανασες
στο σεντονι μας,
και φως των αστεριων
τα ερωτικα φιλια μας?
Εκει στις θολες γραμμες των οριζοντων
τα δειλινα σ'αναζητω
Και ταξιδευω την ανασα μου
τους κτυπους της καρδιας μου
το αγγιγμα μου στο κορμι σου
που εχει την τυχη
να μην προσπερασα ποτε
το ραγισμενο δειλι.............
Κ. Π.
Αναρτήσεις
