Της νυκτας, του Ερωτα
Ανασες καυτες,
και κορμι ιδρωμενο
κυοφορει την κολαση
Μην φοβηθεις
για σενα καιγεται φλογιτσες κοκκινες
Θελω να γινω Ανοιξη,
κι υστερα καλοκαιρι
Τον χειμωνα σου να λυωσω
το κορμι σου ανελεητα,
μα αθορυβα να αφομοιωσω...................
.....Το στοιχειωμενο δασος σου
κελαρυζον ποταμι
απολυτη ταυτιση
πουλιου κελαηδημα
Βλεμματα, αγγιγματα,
ολα στο τωρα
Φωτιας ανασα ερωτα χρωμα
Κ . Π.