Ελλάδα μου.
Θα καώ απόψε, σαν βουνό που ξέσπασε το θεριό από τα σπλάχνα του.
Η αδιάκοπη μανία μου να υπάρχω, θα καεί κι αυτή, στον βωμό της θυσίας.
Φεγγάρι θολωμένο απ΄την αγρύπνια , με μάτια βουρκωμένα , θα συνεχίσω να αυνανίζομαι ,στην ιδέα της Λευτεριάς.
Και οι σωτήρες θα κραυγάζουν πατώντας στο λεηλατημένο σώμα μου, χορεύοντας πάνω στις στάχτες, σκορπώντας το κουφάρι μου βορά στ΄αρπακτικά.
Κι ύστερα, αγέρας άδειος θα με προσποιείται μέλλον.
Κατερίνα Παπά
Θα καώ απόψε, σαν βουνό που ξέσπασε το θεριό από τα σπλάχνα του.
Η αδιάκοπη μανία μου να υπάρχω, θα καεί κι αυτή, στον βωμό της θυσίας.
Φεγγάρι θολωμένο απ΄την αγρύπνια , με μάτια βουρκωμένα , θα συνεχίσω να αυνανίζομαι ,στην ιδέα της Λευτεριάς.
Και οι σωτήρες θα κραυγάζουν πατώντας στο λεηλατημένο σώμα μου, χορεύοντας πάνω στις στάχτες, σκορπώντας το κουφάρι μου βορά στ΄αρπακτικά.
Κι ύστερα, αγέρας άδειος θα με προσποιείται μέλλον.
Κατερίνα Παπά
Αναρτήσεις
