oneirodromio

Καλημέρα γλυκιά μνήμη μου
δεν χρησιμοποιώ την λέξη ανάμνηση γιατί δεν θέλω να σε βλέπω σαν ανάμνηση αλλά σαν μνήμη
Οι μέρες κυλούν αργά μονότονες και στείρες
Η απουσία έρωτα απο την ζωή μου , φορές μοιάζει με έλλειψη οξυγόνου.
Πνίγομαι στα πρέπει της καθημερινότητας
Φευγαλέα ταξιδεύω σε στιγμές μοναδικά δικές μας και μόνο τότε υπάρχω σαν παρουσία και όχι σαν αντανάκλαση
σ ενα θολό καθρέπτη.
Μωρό μου (Ετσι σε αποκαλώ ακόμα) και πάντα θα μένεις στην σκέψη , την καρδιά ο μοναδικός εραστής
του σώματος, μα και του μυαλού
Χθες απόγευμα άρχισε ξαφνικά να σιγοψιχαλίζει
Αργά το βράδυ μακρόσυρτη βροχή,
δημιουργούσε φαντασιώσεις
Εσύ κι εγώ
Αγκαλιασμένοι στο στρώμα του έρωτα
ου άρωμα ηδονής απέπνεε
Γλυκιά μουσική, ουράνια η φωνή σου με γλυκονανούριζε
Κι ύστερα μια ατέλειωτη ηδονή απλώθηκε στο αώμα,
κάνοντας με να αναρριγώ
Έμεινα ξάγρυπνη ως τα χαράματα , κι οι ήχοι των στεναγμών μου
έκρηξη πάθους στο ναυαγισμένο είναι μου
Σ αναζητώ γλυκιά μου προσμονή

Κατερίνα Παπά