ταυτόχρονα
Φορές μοιάζει σαν κοχύλια που κείτονται νεκρά πλάι στο κύμα
από την θύελλα που ξέσπασε την προηγούμενη βραδυά
απρόσκλητη μα θυελλώδης
Και ταυτόχρονα σάν φλόγα κατακαίει τα πάντα στο πέρασμα του
Αναζητάς την ύπαρξη σου ανάμεσα σε πάθη , εκστασιασμένων
σωμάτων ντυμένων μα λάγνο πάθος και βλέμματα ντυμμένα την
μοναξιά της σιωπής , και την λάμψη της θάλασσας .Νιώθεις την
καρδιά γεμάτη πληρότητα την μιά στιγμή και την άλλη μια
ομίχλη να σε καταπίνει ολόκληρη, ανεμοστρόβιλος να
παρασέρνει τα πάντα στό διάβα του κι αυτή ακόμα την ύπαρξη
σου
Καράβι ακυβέρνητο η καρδιά να βουλιάζει στ ανοικτά .
Σκέψεις που αναλώνονται στην αναζήτηση της αλήθειας αφού
διαρκώς σε κυριεύει η αμφιβολία.
Ο έρωτας είναι αρρώστεια , φόβος
Σε αναλύει σ αλλάζει κι εσύ αναζητάς διαρκώς τα χάδια, τα φιλιά
να γεμίσουν την διάσταση που άδειασε η σιωπή
Καί ρωτάς να μάθεις, κολλημένη στη διάσταση τού ονείρου
Αγκαλιάζεις κύκλους με χρώματα στο γέλιο τού ήλιου
ξαποσταίνεις
Εχεις την ανάγκη της παρουσίας διαρκώς περιμένοντας να
σκουπίσει τις στάλες απο τα μάτια σου ν ακούσεις τους ψιθύρους
να θεριέψει η ελπίδα , να κρυφτείς στην ανάγκη των φιλιών του
άλλου
Μα υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος Εκείνη που αφανίζει
όνειρα και οι ελπίδες ντύνονται στο μαύρο της νυκτιάς
Είναι τότε που αναζητάς τρόπους να πουλήσεις τα κομμάτια τής
ψυχής σου για να εξαγοράσεις τα δάκρυα που ξόδεψες
αναλώνοντας τα στα κανάλια της ύπαρξης σου
Απέναντι σου ένα λευκό κουτί κρύβει τους στοιχειωμένους
στίχους σου που πυροβολήθηκαν απο τους θορύβους των
παύσεων , των σιωπών αναζητώντας οάσεις στην έρημο της
πραγματικότητας
Κρατάς τον αντίλαλο από τον ήχο αβίαστα φευγαλέο ανάμεσα
στις αναμνήσεις και τις απροσδιόριστες μνήμες
Κενό στο κενό
Αναρτήσεις
