oneirodromio

Ανακυκλώνω στιγμές
σαν χάνονται στο φώς απ΄το λυκόφως
κι απομακρύνονται αφήνοντας πίσω τους
ενα βαθύ στεναγμό

Βαθιά χαραγμένο τ άγγιγμα
που σε χρόνο ανύποπτο
το σημάδι του άφησε
στο στήθος, στο μαξιλάρι μου
Αρκούσε βλέπεις για να δίνει χαμόγελο
και έκταση
στούς πόθους,το πάθος μας
Κατερίνα Π.