Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

Μενοντας απεναντι σου συνταξιδιωτης σε παραλληλο δρομο ακολουθω την σκια σου δυσκολα τα βηματα Καυτος ο ηλιος της προσμονης κατακαιει την σαρκα κι ενα σαρακι ακουραστα ροκανιζει το μυαλο Η καρδια αναζητα ηλιους λαμπερους η ψυχη στριφογυρνα σ'ενα χορο επιμονο, ακουραστο Μα η ζωη αυτη η ζωη Με κοροιδευει ωσαν να ειμαι ο παλιατσος της ο ηλιθιος ακροβατης, που μοιραια μια υποσχεση που δεν κρατηθηκε μια στιγμη που δεν υπηρξε μια θυμηση φευγαλεα ηταν αρκετα να τον σπρωξουν χωρις αιδω στην τελικη πτωση Κατερινα Παπα

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Ηρακλειο, Κρητη, Παλαιοκαστρο, Greece
Αναψε μονο τα κερια, κι αυτα θα παρουν τ'αρωμα σου Συμφωνοι δεν θα μιλαμε. Ασε μονο τα χειλη σου να περιπλανωνται στο φλογισμενο μου κορμι