Ταξιδευτες και κυνηγοι τ'ονειρου
θολοι οριζοντες τα ματια σκιαζουν
Σπασμενοι καθρεπτες
την καρδια μας χαραζουν
Στην ακρη του χρονου
που αθορυβα τις ζωες μας προσπερασε
ηδονικα κερασματα
και λαχταρες ηδονης
στιγμες μας κερασε
Κι ο φοβος
συνταξιδιωτης κι αυτος
σιωπηλα, ουτοπικες μας διαδρομες
ακολουθησε
με νοτες δραπετες , αναμεσα
σε θολα ποτηρια
και φεγγαρια καλπικα
με χιμαιρες μοναχα
την ζωη μας γεμισε
Παπα Κατερινα