Καλημέρα αγαπημένε μου
Σου γράφω και σήμερα να σου κρατήσω συντροφιά έστω για λίγο
Ανέξοδη περιπλάνηση
τους δημιουργούς των ονείρων μου
κατονόμασα
τα άστρα και το φεγγάρι
Μνήμη, ότι απόμεινε από
την καταλήστευση τους στο πέρασμα σου
από την ζωή μου
Νοσταλγία ,την αποτίμηση
των λόγων σου στο ύστατο σ αγαπώ σου
λίγο πριν ξεψυχήσει η
ανάσα σου
στο πίσω μερος του
μυαλού μου
Εκεί όπου καταγραφή
εκανες με ανεξίτηλη μπογια στο στερνό
αντίο
Αν δεν είχες υπάρξει
αλήθεια θα μαράζωναν τα μακρυνά
ταξίδια μου
χωρίς αποδέκτη
Όλα τα φθινόπωρα, κύκνεια
άσματα των ονειροπολήσεων μου
Εν γνώσει μου
ψυχή μου ακροβατώ
οπόταν μην
φοβάσαι
Ευθύνες δεν θα
αναζητηθούν παρά μονάχα στ άστρα,
και σε μια θάλασσα
οδύνης των άτυχων ερώτων μου.
Kατερίνα Παπά