oneirodromio

Μεγαλώνουμε
αλλάζουμε
κατασπαραζόμαστε
βυθίζουμε τα τραύματά μας στη σιωπή
νιώθουμε τα πρώτα δόντια της ευτυχίας
βαθιά μέσα στο δέρμα μας.
Ρίχνουμε γέφυρες στ’ αστέρια
αλυσοδένουμε τους κομήτες
λικνιζόμαστε ηδονικά σ’ ένα βαλς ασθενικών αναμνήσεων
κάτω από τις πολύχρωμες εωθινές ανταύγειες της βροχής
στην αγκαλιά ενός κέρινου χειμώνα.