Γραφή δέσμια της
μοναξιάς
κρατώντας την μεταμφίεση
μιας απόλυτης γύμνιας.
κρατώντας την μεταμφίεση
μιας απόλυτης γύμνιας.
Το άψυχο λευκό χαρτί
γίνεται μαύρο
αποδιώχνοντας τις σκέψεις.
Οι σελίδες του τεράστιες χοάνες
κατατρώγοντας και χωνεύοντας
τις στιγμές που οι εφιάλτες
γίνονται όνειρα
και η κραυγή σιωπή.
αποδιώχνοντας τις σκέψεις.
Οι σελίδες του τεράστιες χοάνες
κατατρώγοντας και χωνεύοντας
τις στιγμές που οι εφιάλτες
γίνονται όνειρα
και η κραυγή σιωπή.
Το παιχνίδι
γίνεται πληγή
καταδικάζοντας την γνώση.
Ο χρόνος συνεχίζει να κινείται
στροβιλίζοντας αέναα
επιθυμίες και γνώσεις.
Η ερημιά απλώνεται...
καταδικάζοντας την γνώση.
Ο χρόνος συνεχίζει να κινείται
στροβιλίζοντας αέναα
επιθυμίες και γνώσεις.
Η ερημιά απλώνεται...