Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2016

Στρώνεις με πόθους το κρεβάτι μου
τα χείλη σου γλυκά χαμόγελα γεμίζουν
ξαπλώνεις δίπλα μου,
φλέγομαι σαν με φιλάς
σαν με χαϊδεύεις καίγομαι.

Χτίζουμε όνειρα
παίρνοντας φως χιλιάδων αστεριών
γίνεσαι το άλλο μου μισό
το άρωμα του ρόδου σου
το δωμάτιο πλημμυρίζει
γίνονται σταγόνες, ποτάμια ολάκερα
λυτρωτικής λαχτάρας, όλα και τίποτε.

Πάθη λυτρωτικά σκεπάζουν τις σιωπές
χάνονται στους δρόμους της απόλαυσης
λικνίζονται, ξεδιπλώνονται σαν ρεύματα ηδονής
αφήνοντας στο σώμα τα σημάδια.
Μέσα σου βρίσκω την αλήθεια.
Κ.Π.

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Ηρακλειο, Κρητη, Παλαιοκαστρο, Greece
Αναψε μονο τα κερια, κι αυτα θα παρουν τ'αρωμα σου Συμφωνοι δεν θα μιλαμε. Ασε μονο τα χειλη σου να περιπλανωνται στο φλογισμενο μου κορμι