Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2015

Αγαπημένε μου
Ακόμα ένα σούρουπο δίχως την παρουσία σου ονειρικά με ταξιδεύει στην αγκαλιά σου
Σιγά-σιγά το πορφυρό του σούρουπου και της βασίλισσας νύκτας το μαύρο
δίνουν την θέση τους στο γυαλιστερό ασημί,
καθώς η Θεά των Εραστών σκαρφαλώνει στον ουρανό
Μια γλυκιά ανατριχίλα διαπερνά όλους τους νευρώνες του σώματος μου
προσδίδοντας προσδοκία ανάκατη με μια γλυκιά μελαγχολία
Είναι που τούτες τις ώρες σε συναντούσα , ανακατεύοντας τις αύρες της νυκτιάς με την ηδονή και το πάθος
Εξαφάνιζαν κάθε άρωμα της μέρας και κράταγαν μοναχά τον αχό της θάλασσας και το άρωμα του πάθους μας
Η σελήνη χαμηλώνει το φως της για να μην φαίνονται τα δάκρυα μου που απρόσκοπτα ποτίζουν τα λουλουδάκια της μοναξιάς και της σιωπής μου

Αγαπημένε
Απόψε αισθάνομαι, σαν δέντρο χωρίς φυλλώματα να ξαποστάσουν πάνω του λογής πουλιά με πολύχρωμα φτερά
σαν εκείνα τα φλογερά φιλιά σου που ανάδυαν λάμψη των αστεριών κι άρωμα ζωής
Αδυνατώ να φανταστώ την ύπαρξη μου δίχως το αγκάλιασμα σου που με ταξιδεύε σε γαλάζιους ουρανούς, πέρα από το μπλέ της θάλασσας στο χρυσαφένιο της ακτής, πέρα από το θάμπος των οριζόντων
Εκείνο το ανάλαφρο θρόισμα στο πέταγμα της καρδιάς προς τα ουράνια σαν έδυες μέσα μου μελωδία αγγέλλων συνόδευε την ύστατη στιγμή
Για χάρην τούτων των στιγμών υπάρχω ακόμα και αντιστέκομαι στην έλλειψη των χρωμάτων των ματιών σου που κατοικούν στα βάθη της ψυχής , προσθέτοντας φως και λάμψη μαγική
Αγαπημένε μου
Λάτρεψα και λατρεύω τις στιγμές του έρωτα μας σαν αγκαλιασμένοι μου ψιθύριζες
Ακόμα ένα κρεσέντο στον μαγικό βυθό σου πριν δύσω, ακόμα ένα
Κι εγώ ανήμπορη να αντισταθώ στο κάλεσμα σου έγερνα πάνω από το σώμα σου
κι ανάσαινα με την δική σου ανασαιμιά
Τώρα μαζεύω όλες εκείνες τις στιγμές, χρώματα του δειλινού τις ντύνω κι αέρινα πέπλα
στολίζουν την απουσία σου
Αγαπημένε των στιγμών μου
έλα κι απόψε στο όνειρο μου κι άπλωσε την μαγική αγκαλιά σου να ξαποστάσουν οι μνήμες
Μου λείπεις…………..
Σε φιλώ
Κ.

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Ηρακλειο, Κρητη, Παλαιοκαστρο, Greece
Αναψε μονο τα κερια, κι αυτα θα παρουν τ'αρωμα σου Συμφωνοι δεν θα μιλαμε. Ασε μονο τα χειλη σου να περιπλανωνται στο φλογισμενο μου κορμι