Τετάρτη 11 Ιουνίου 2014

Κλείσε τα μάτια σου να νιώσεις
το άγγιγμά του ονείρου
βαμμένο μ άλικα χρώματα,
εικόνες βουλιάζουν στο φως
ένα φιλί, το χέρι τρεμάμενο
σε σώμα που μύρο αναβλύζει
και ζήσε ταξίδια στις λέξεις,
επιθυμίες χαμένες που έρχονται
κάθε που τ αγέρι θα στέλνει
τους ήχους της καρδιάς
σαν θρόισμα φύλλων.

Το πάθος φλόγα καθάρια
ανταριάζει, θεριεύει,
αγγίζει λαχτάρες που χρόνια
θαμμένες στην μοναξιά του φόβου
μετράνε στιγμές ξεχασμένες
στους λαβύρινθους του νου,
ανάσες γλυκές που σκεπάζουν
κορμιά αφημένα
σε θάλασσες της ηδονής
πλανιούνται στην δίψα των φιλιών.

Διώξε απ τα βλέφαρα
της νύχτας το μαύρο
και στάσου γυμνή
- αρμονίας γραμμές που κυλάνε -
μπροστά στον καθρέφτη της θύμησης
το είδωλο να λάμψει
αστέρι στο σκότος
μια σπίθα στο βάθος του κόσμου
- μυστικά ξεχασμένα -
στην απουσία της ψυχής
κρυμμένα που λάμπουν.

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Ηρακλειο, Κρητη, Παλαιοκαστρο, Greece
Αναψε μονο τα κερια, κι αυτα θα παρουν τ'αρωμα σου Συμφωνοι δεν θα μιλαμε. Ασε μονο τα χειλη σου να περιπλανωνται στο φλογισμενο μου κορμι