oneirodromio

Σε πεθύμισα....
 
 Κάθε  που κατεβαίνω στη
θάλασσα
 σκυφτός τα δειλινά ρίχνω τα
 δίχτυα μου θλιμμένα
 στα λάγνα μάτια σου.
Εκεί αποσύρεται η μοναξιά μου
Κάνω σινιάλα κόκκινα στα
 μάτια σου
 που κυματίζουν σαν τη θάλασσα
 
  Τον
 έρωτα  κρύβεις μέσα σου, γυναίκα μακρινή, δική
 μου
 κι από το βλέμμα σου αναδύεται η
 ακτή του πόθου.
Καλπάζει η σκέψη μου καβάλα
στη φοράδα της
 χαράζοντας διαδρομές στο γυμνό
 κορμί σου.
  
Κυριαρχεις στη σκεψη μου ..Τα ματια σου , το τοσο φως με θαμπωνει
Το προσωπο σου διαπερνα απ'ακρη σ'ακρη το κορμι μου
Λες μ'ακουμπας κι ανατριχιαζω
Καθε που ακουω για αγαπη να μιλουν εσενα σκεπτομαι

 Αν θεάσεις τον
 εαυτό σου στον καθρέφτη,
 μην ξεχάσεις να ανάψεις τα φώτα.
 Δες τι σαρώνει το μυαλό σου...
 Τούτο το περίεργο νεύμα ενός κόσμου
 ολότελα  αλλόκοτου αγγίζει
 την ίδια απορία
 που θελημένα νοθεύει μια ύπαρξη
 ... ολόιδια με τη δικιά μου..."

Ξεκομμένη από τα οικεία, η νέα
 κοσμοθεωρία Δε διστάζει να
 ψηλώσει
 πλάι στους ώμους της παλιάς.
 Μα χορτασμένη αυταρέσκεια
 προχωρά
 καλπάζουσα σε σκέψεις, για την επούλωση έστω μισής  αδυναμίας.
 Στα λόγια του ποιητή μοιάζει
 θέλγητρο τούτη η τρέλα... μα στα
άλλα... εκείνα του σοφού που με σέρνει κοντά,
 αυτή αυτοκτονεί.
Στο κρίσιμο σημείο αν φτάσεις,
 μην ομολογήσεις άγνοια

"Γίνε οφειλέτης της ψυχής που έπλασες"

Κλείσε τα μάτια σου.
 Σκέψου πόσο αναπάντεχα ήρθε τούτο
 το γράμμα στα χέρια σου.
 Γέλασε κοροϊδευτικά από μέσα σου για μένα.
 Απαρίθμισε πόσες φορές στη ζωή
 σου μπορεί, κάποιος, ν'
 αναγκαστεί να"παλιατσοδείχνει" για να
 σου πει ότι θέλει να σου χαρίσει τρία  γιασεμιά, χωρίς αφορμή ή σοβαρή
αιτία.
 Θυμήσου πόσες φορές, σαν κορίτσι
βούλιαξες στο μεγάλο βάλτο, κι
 άκουσες ένα σκύλο να ουρλιάζει
 μες την ερημιά...

 και
 να "συγκινείσαι" μόνη σου
 από το θέαμα... και να ψιθυρίζεις του
 εαυτού σου:
 "μακάρι να..." – τελείωσε εσύ την  πρόταση.

Συλλογίσου, τι μπορεί σαν
 τελειώσει το διάβασμα τούτης της
 επιστολής να νιώσεις;
Να χαμολεγάσεις και να νιώσεις
 όμορφα που ένιωσα κάτι μαγικό για σένα.
 Μόνο καλά πράγματα ένιωσα για
 'σένα, μην φοβάσαι.
Πίστεψε με, ότι
 όσο παράξενη και αν βρίσκεις
 αυτή την επιστολή εσύ... το ίδιο
νιώθω και 'γω.
 Δεν ξέρω για ποιο λόγο το γραφω
 αυτό,

γι' αυτό μην ρωτάς
 "γιατί;"