Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Οπτασίες στοιχειώνουν
χρόνους μελλοντικούς
το χώμα  στο νησί της ουτοπίας
νοτισμένο από τις πληγές
που αναδύουν οσμές
πλημμυρίζοντας τις ανάγκες
συρρικνώνοντας τα όνειρα
οδηγώντας σε αδιέξοδα βλέμματα.


Οι λέξεις – κεριά που τρεμοσβήνουν –
σκουριάζουν ακροβατώντας ανάμεσα
σε ανατολές και ηλιοβασιλέματα
κυνηγώντας οπτασίες νυχτερινές
εγκλωβίζοντας αναστολές και πόθους
χρωματισμένους από τα χρώματα της Ίριδας
ζητώντας συγκλίσεις σε απροσδιόριστο χρόνο.
Οι ανάσες στροβιλίζονται
σαν Φθινοπωρινά φύλλα.

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Ηρακλειο, Κρητη, Παλαιοκαστρο, Greece
Αναψε μονο τα κερια, κι αυτα θα παρουν τ'αρωμα σου Συμφωνοι δεν θα μιλαμε. Ασε μονο τα χειλη σου να περιπλανωνται στο φλογισμενο μου κορμι