Είναι παράξενο πολύ πως οι συμπτώσεις ενώνουν
με έναν ιδιόμορφο τρόπο τις ζωές των ανθρώπων.
Ζωές που στο μεγαλύτερο μέρος του βίου τους
είναι απασχολημένες αποκλειστικά με τον εαυτό τους,
ποτέ όμως δεν μπορούν να απαλλαγούν από εκείνες τις υπάρξεις
που κάποτε γνώρισαν, μαζί με το καλύτερο κομμάτι των ονείρων τους.
Κι ο χρόνος κυλά, συνήθως ύπουλα, μεγεθύνοντας το παρελθόν
Κάποιες μοναδικές στιγμές μένουν ακλόνητες,
ανυποχώρητες μέσα μας σαν μια υπενθύμιση ότι κάποτε υπήρξαμε αλλιώς
Κ.Π.
με έναν ιδιόμορφο τρόπο τις ζωές των ανθρώπων.
Ζωές που στο μεγαλύτερο μέρος του βίου τους
είναι απασχολημένες αποκλειστικά με τον εαυτό τους,
ποτέ όμως δεν μπορούν να απαλλαγούν από εκείνες τις υπάρξεις
που κάποτε γνώρισαν, μαζί με το καλύτερο κομμάτι των ονείρων τους.
Κι ο χρόνος κυλά, συνήθως ύπουλα, μεγεθύνοντας το παρελθόν
Κάποιες μοναδικές στιγμές μένουν ακλόνητες,
ανυποχώρητες μέσα μας σαν μια υπενθύμιση ότι κάποτε υπήρξαμε αλλιώς
Κ.Π.