oneirodromio

Καλημέρα Αγαπημένη μου! Ταξιδεύω μέσα στις ανήσυχες σκέψεις σου...εκεί μέσα σε αναζητώ και ταυτόχρονα αναζητώ και τον ίδιο μου τον εαυτό... ...Είναι όμορφα και έντονα τα συναισθήματα μα είναι μεγάλη και η σύγκρουση που επιτελείται... όσο η υλική υπόσταση μας πλησιάζει την αρμονικότητα της ψυχή μας, τόσο περισσότερα είναι τα ερωτήματα που γεννάει ο νου μας, ψάχνουν επίμονα να βρουν απάντηση... ...Ενοχή, αμαρτία, δικαστές...έννοιες που ξεπιδάνε μέσα από τα σπλάχνα του γεννήτορα τους..του φόβου...ορθώνονται απειλητικά μπροστά στο μονοπάτι της ελευθερίας της ψυχής γιατί εκεί φωλιάζει η πραγματική ελευθερία την οποία αγγίζουμε κάθε φορά και με κάθε τρόπο που καταφέρνουμε να αγγίξουμε τον παλμό της ψυχή μας... ...Ο φόβος και η ανασφάλεια μας οδηγούν στο να οριοθετήσουμε τον ίδιο τον εαυτό, να τον περιχαρακώσουμε για νιώσουμε "ασφάλεια"...όμως η ελευθερία δεν φύεται στα χαρακώματα...είναι αύρα που περιφέρεται, ταξιδεύει, πλανάται στο άχρονο σύμπαν, στην στιγμή....εκεί μόνο θα την βρεις...στην μαγεία της στιγμής που αφήνεις πίσω κάθε τροχοπέδη, ξεδιπλώνοντας τα φτερά της ψυχής... Ας γίνει βίωμα η στιγμή, είσπραξη αγάπης και ερωτισμού, άγγιγμα ψυχής...τότε είναι που θα ηττηθεί ο φόβος, η ανασφάλεια θα καταρρεύσει σαν αμμώδη παλάτι που το κύμα της αγάπης το ισοπέδωσε.. Θα σου εξομολογηθώ ότι μου αποπνέεις ερωτισμό που με αναστατώνεις, εισπράττω αγάπη που ρέει κατευθεία μέσα απο την ψυχή σου, κάθε φόβος και ανασφάλεια μου καταρρέει σε ένα σου άγγιγμα...