Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

Αν.......... Δεν ξερω αν ποτε καταφερω να γινω
το αλλο σου μισο
εστω για ενα βραδυ
Παρ'οτι μερικες φορες ,
αυθαιρετα
ονειρα προοπτικης κτιζω
Ειναι τοτε
που
συλαμβανω τον εαυτο μου
να στρωνει το κρεββατι σου
με παθος, και φοβο
μη τιναχτουν στον αερα και σκορπισουν
τα λυτρωτικα αστερια της ευχαριστησης
Λαχταρω το κορμι σου
μια σταγονα λεω (μια) θα πιω
μα φοβαμαι μην βυθιστω
σ'αλακερο ποταμι
Σε βλεπω με τα ματια της σιωπης
μεσα στ'αστερια
και το δερμα τ'ουρανου
μεσα στης νυκτας το βαθυ
Ετσι σε βλεπω παντα αγαπημενε
στην απεραντη θλιψη του φωτος
στην παγωμενη θαλασσα της σκεψης
στην σκονη των λεξεων,
αναμεσα σε βηματα που χανονται στον δρομο
μεσα στην ακινησια των πραγματων
Να σε αγγιξω προσπαθω αγαπημενε
που
εισαι ολα
και τιποτα...............
Κατερινα Παπα

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Ηρακλειο, Κρητη, Παλαιοκαστρο, Greece
Αναψε μονο τα κερια, κι αυτα θα παρουν τ'αρωμα σου Συμφωνοι δεν θα μιλαμε. Ασε μονο τα χειλη σου να περιπλανωνται στο φλογισμενο μου κορμι