oneirodromio

Μωρο μου......το λεω ακομα για σενα ξερεις

Μ'αρεσει τουτη η εκφραση σαν για σενα μιλω

.....Αισθανομαι τελματωμενη,,,

να βουλιαζω στην καθημερινοτητα

και τις ανουσιες απολαυσεις

Τις αυταπατες, το ξεπουλημα ψυχων.....

Φορες νιωθω την αναγκη να ζησω και να πεθανω το ιδιο βραδυ

αλλα με διαφορετικοτητα

Δεν ξερω ακριβως τι αναζητω θα μου πεις

Ισως με θεωρησεις και λιγακι αποκοσμη

Μα κουραστηκα ......να επιπλεω σαν φελος στα σκατα της ζωης μου

Ν'απλωνω χερι αγκαλιας, και ν'ακουμπω φιδια

Να φιλω μ'αγαπη και να πληγωνονται τα χειλια

Με τ'αγκαθια της προδοσιας στα φιλια της αναγκης...

Κατερινα Παπα