Aφηνομαι αποκαμωμενη
στις δινες αισθησης αλλοτινης
Τοτε
που οι σκεψεις δεν ειχαν κοψεις ξυραφιου
μα απαλο βελουδινο ενδυμα
Οι ανασες αναλαφρες
κι οι ηδονες
αφατη ευχαριστηση
Διχως εγκλεισμους
χωρις αυταπατες
Ταξιδευω σε χρονο αφανισμενο απο μνημες
Καρτερω το αυριο καβαλα
σε καταλευκο ατι
Η παρουσια σου
τις στιγμες μου να εξουσιαζει προσδοκω
Την αγακαλια σου να λατρεψω θελω
Τα ονειρα μου , στον κορφο σου να κουρνιασω
Και τα φιλια σου καπετανιος
σ'ενα ταξιδι αισθησεων
Κατερινα Παπα
Αναρτήσεις
