Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009

Εκεινο το φθινοπωρο
δεν ηταν σαν ολα τ'αλλα
Αγαπη, οργη, θυμο, απογνωση εφερε
Ειχες φυγει μ'ενα αγκαλιασμα θυμαμαι
τοσο τρυφερο,κι ενα φιλι τοσο γλυκο!!!!
Δεν ειχα νιωσει τοσο ομορφα
σαγηνευτικα---ποτε πριν
Κι ομως..ειχε συμβει πολλες φορες
ν'αγκαλιαστουμε τυχαια δηθεν,
η και φορες προσποιητα, αγνοωντας ο ενας τον αλλο,
Με μια ματια , τα λεγαμε ολα
Θυμαμαι...το γαλαζιο της ματιας σου
να περικλυει ωκεανους φορες
κι αλλες, λιμανια προσηνεμα
Ομως..εκεινο το φθινοπωρο
δεν ηταν σαν ολα τ'αλλα
Ενα ταξιδι ειπες θα παω
σ'ενα μονολογο με σενα
Κι υστερα...εφυγες
Ματαια σ'αναζητησα στη λογικη,
στ'ασταθμητο στ'αυθαιρετο του συναισθηματος
Εφυγες ...αγερας εγινες να με δροσιζεις
γαλαζιο εγινες να με γαληνευεις,
τις ωρες της ανταρας
Εκεινο το φθινοπωρο
δεν ηταν σαν ολα τ'αλλα
Κατερινα Παπα

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Ηρακλειο, Κρητη, Παλαιοκαστρο, Greece
Αναψε μονο τα κερια, κι αυτα θα παρουν τ'αρωμα σου Συμφωνοι δεν θα μιλαμε. Ασε μονο τα χειλη σου να περιπλανωνται στο φλογισμενο μου κορμι