Στο ραγισμενο λιογερμα
θα βυθιστω αργα στα χρωματα του
Λεπιδα κοφτερη οι λεξεις σου
Στα μυχια των αισθησεων
θα ξεψυχησουν οι ανασες
κοκκινη αλμυρα
Αναψε μονο τα κερια, κι αυτα θα παρουν τ'αρωμα σου
Συμφωνοι δεν θα μιλαμε. Ασε μονο τα χειλη σου να περιπλανωνται στο φλογισμενο μου κορμι