φιλντισενιες αναμνησεις
μοιαζουν σταγονα στον ωκεανο
φευγαλεα αχτινα ηλιου στην συννεφια
Αναπαντεχο ουρανιο τοξο
μια χουφτα νερο στην ερημο
Ειναι τα δικα μου
που τρεφονται απο σενα
Κατερινα Παπα
Αναψε μονο τα κερια, κι αυτα θα παρουν τ'αρωμα σου
Συμφωνοι δεν θα μιλαμε. Ασε μονο τα χειλη σου να περιπλανωνται στο φλογισμενο μου κορμι