Διυλιζω τις μερες μας
αντικρυστα στον ηλιο
μεσα απο τις οπες καπελου ψαθινου
Μεγαλυτερες φανταζουν
εκεινες
της ελλειψης σου
Μητε τ'απεραντο γαλαζιο
ξεπερνα σ'ομορφια
το βαθυ των ματιων σου
Ουτε ο πανλευκος του κυμματος αφρος
το χαμογελο σου
τα οσα λογια μας
κοκκοι αμμου
στην κλεψυθρα του χρονου
Κατερινα Παπα
Αναρτήσεις
