Πισογυρισμα στο χρονο
βαριεστημενες αναπνοες
ξεπνοες θυμησες
στην καταλευκη γραμμη του νεκροταφειου μου.
Χιλιες ζωες, σε βαγονια που τρεχουν ιλιγγιωδως
σε ξεχαρβαλωμενες ραγες
Και...λιγες στιγμες
καταραμενης στασιμοτητας
Μια βιαστικη γνωριμια
Κι υστερα τι?
Εκρηξεις παθους , και διαδρομες ασιγαστων ποθων
αναμειξη ενοχης
γλυκιας ανατριχιλας σε φιληδονα χειλη
Ευτυχως , υπαρχει το αυριο
που αγκομαχωντας ακολουθει .......
Κ. Π.