Κυμματα θαλασσας με ταξιδευουν
καταμεσις του πελαγους
Λικνιζομαι, αιωρουμαι,
στιγμες αθανασιας
Μικρη σταγονα στην απεραντοσυνη του
κι ο χρονος, αδιαφορος, σιωπηλος να με προσπερνα
Ιστοριες ερωτων ξεδιπλωνω,
με χρωματα ξεθωριασμενα
Το αναλαφρο αερακι ευχομαι
να τα σκορπισει στις γραμμες των οριζοντων
που μοιαζουν να ναι μακρυνες κι απροσιτες
καθως , μαζι τους παιρνουν
νοσταλγικες αναμνησεις
και προσδοκιες ουτοπικες............
Κ. Π.