την στρατα σου να φωτιζω
τα βηματα σου ,
διχως χασματα να οδηγω
Λαγνεια στων τειχων σου τα φραγματα
να διαπερασω της αποχης σου την εμμονη
να διαιωνισω θελω
εκεινη,
την μοναδικη απιαστη στιγμη
Να σ'οδηγησω στης Κιρκης το νησι επιθυμω
μεσα απο των χυμων μου την προσφορα
κι αμολυντη να νομιζω πως εμεινα
μια που
και τουτο το βραδυ
εσυ, μ'αρνιεσαι
επιμονα , πεισματικα.......................
Κ. Π.