Ακουσε την βοη του ανεμου
αναλαφρο θροισμα στης καρδιας τα φυλλα
τη φωνη μου σε σενα
να φερει προσπαθειες κανει
Να περασει τα συνορα
στη δικη σου ακτογραμμη
αναλαφρο ψιθυρισμο
Μην αντιστεκεσαι...
Δωσε μου πισω το φως των ματιων σου
που τοσο μου λειψε
απ' των χειλιων σου το νεκταρ
να μεθυσω πεθυμησα
Την ζεστασια της αγκαλιας σου
της ανασεμιας σου τ'αρωμα
ανασα μου να κανω θελω
Μην μ'αρνηθεις...
Σε περιμενω..
Κατω απ'τον ισκιο της σιωπης
Κ. Π.
Αναρτήσεις
