Πισω απο το φως που χανεται στις βουνοκορφες, σκιες και χρωματα αλλαζουν
Αστερι φωτεινο της Αφροδιτης των ερωτων δειλα ξεπροβαλλει
της νυκτας τον ερχομο καλοσωριζοντας
Καλει το ονειρο σε συνουσια σιωπηλη
διαπερνωντας της θλιψης το παραθυρο
που αθεατη φλογα
καιγεται σ'ενος κεριου την λαμψη
να γινει στιχος θελει
με μοναδικο προορισμο Εσενα
K. Π.
Αναρτήσεις
