oneirodromio

Oι ωρες περνουν ανυποψιαστες

για την ανταρα της ψυχης μου

Οχι πως δεν το καταλαβαινουν απο την θολη ματια

που εμμενει να μην αφηνει ενα δακρυ να φανει

Μα κεινες ανελεητα

κινουνται στου δεικτες

σε μια κατευθυνση αγνωστη για μενα πλεον

Τι σημασια εχει αλλωστε?

Ο ερωτας εχει πεθανει

η πεταλουδα εχει καψει τα φτερα της,

στην ιδια της την φλογα

Μενει τ'αποκαιδια να μαζεψω

Ετσι κι αλλιως

ο χρονος ειναι ερωτας

κι αναχρονος συναμα

Καπου εκει

στην κογχη του μυαλου μου

χαμογελαστη η μορφη σου

την παρουσια της προβαλλει

Η ματια σου η λαγνα

που τις αισθησεις παντα γοητευε

ακομα κατακαιει οτι απομεινε

Μια δοση περηφανειας

να περισωσει την υστατη στιγμη

προσπαθειες κανει

Προσπαθεια ανελπιδη

η εμμονη απαντοχης

Αχωρη η λογικη μενει σε τουτη την λεηλασια

που ανυποψιαστα δεχομαι

Λεηλασια ονειρων

αισθησεων και παραισθησεων

Ολες οσες προσπαθειες

φουνταρουν στο κενο

Αντιστεκομαι....ενσυνειδητα

παραδινομαι.... υποσυνειδητα

Η φλογα σιγοκαιει ακομα...............

Κ. Π.