Δευτέρα 4 Απριλίου 2016

Σήμερα το γκριζο της μερας μου πηρε τα χρώματα της
  σκέψης μου

    σαν δυο εραστές που ξέχασαν , να πάρουν προφύλαξη
  Το αποτέλεσμα ήταν η γέννηση μια μεταλλαγμένης
    κοινωνίας ,
  με
    αλλη σκέψη αλλά πάντα εκεί σε γενιές , που
  αλλάζουν
    σε μια γυμνή πόλη , από αισθήματα και αρώματα
    παραμυθιού.

    Σήμερα την ένιωσα να τρέχει στον άνεμο , εκεί που
   στο δικό μας , ερωτικό στέκι παράνομα και οι δυο ,
  σε
    σεντόνια που ενώνουν τους πόθους μας , και οι
    κινήσεις στο στρώμα  είναι η δικιά μας αιώνια ,
    ερωτικη τρελλα .
 Σαν τους εραστές που για χρόνια
   ζούνε σε δυο κόσμους , που η μοιρα η ο πόθος η
  ακόμα
    και η απληστία τους ένωσε .

    Ξερω η αμαρτία είναι η απόλαυση ενός τσιγάρου που
  σε
    πεθαίνει σιγά , σαν τα κορμιά που μόνο αναζητάνε ,
  την
    αλήθεια όταν οι κινήσεις είναι ίδιες , η κινηση σε
   σημεία, ερωτικά μαγικά μηνύματα.

    Μεγαλώνω απλά χάνομαι σε σκέψειςς , που η ζωή ,
  μας
   έκανε να νιώσουμε , την αδικία και την αισθηση του
  αιώνιου εραστή που κρύβουμε  οι δυο μας ,
  ποθούμε και οι δυο ζούμε η και υποκρινόμαστε και
    οι δυο
    Και ξανά μαζι γυμνοι σε ένα ξενοδοχείο που στη
  λίγη
  ωρα
    που μας μένει, ζούμε την ψευδαίσθηση η την
απόλαυση
  που τα κορμιά μας αναζητάνε .
  Αλήθεια ως ποτε θα
    χανόμαστε σε αισθήσεις μαγικές , σαρκικές και
    μοναδικές σαν την δικιά μας αιώνια , κρυφή μοναξιά


    Ξερω γέλας πονηρά , νιώθεις αυτό που όλοι
  πλέον
    απλως
  υπάρχουν και υποκρίνονται , γυμνοι και
    σε ένα κρεβάτι που , δεν πλάθει πλέον όνειρα  μόνο
    μια αναγκαστικη ύπαρξη  που έζησε και πέθανε σε
 δυο
  κορμια

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Ηρακλειο, Κρητη, Παλαιοκαστρο, Greece
Αναψε μονο τα κερια, κι αυτα θα παρουν τ'αρωμα σου Συμφωνοι δεν θα μιλαμε. Ασε μονο τα χειλη σου να περιπλανωνται στο φλογισμενο μου κορμι