Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016

Aγαπημένο επανερχόμενο καλοκαίρι,
υποτάσσομαι στην αιώνια εναλλαγή
του κυκλικού χρόνου.
Σώμα του πόθου μου επιστρέφεις ξανά και ξανά,
μνήμη του πάθους μου επανέρχεσαι.

Σε βρίσκω πάντα στο Λαβύρινθο του μυαλού
όταν οι μέρες γίνονται ζεστές,τα απογεύματα βελούδινα γαλάζια
κι οι νύχτες επικίνδυνα ερωτικές.
Συμπλέγματα να μη ριζώσουνε ποτέ μεσ' στην ψυχή σου,
να δέσουν τα πλοκάμια τους.
Ποτέ τοπίο άνυδρο και σκαρί ξεχασμένο να μη γίνει το κορμί σου
και φύγουν τα όνειρα μακριά.
Τα συναισθήματα τελικά κέρδισαν το μυαλό
κι ακολουθήσαμε των ερώτων τις προσταγές
Να ζήσουμε ξανά επιθυμώ εκείνες τις στιγμές
και ν' αφεθούμε πάλι στη μαγεία της ηδονής
και τα όριά μας να υπερβούμε
στη φλόγα και τη δίνη!
Θέλω να νιώσω το στήθος σου ξανά μέσα στις παλάμες μου,
τα χείλη σου πάνω στα δικά μου.
Την τρυφεράδα των πιο ευαίσθητων κυττάρων σου
στην άκρη των χειλιών μου
Κατερίνα

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Ηρακλειο, Κρητη, Παλαιοκαστρο, Greece
Αναψε μονο τα κερια, κι αυτα θα παρουν τ'αρωμα σου Συμφωνοι δεν θα μιλαμε. Ασε μονο τα χειλη σου να περιπλανωνται στο φλογισμενο μου κορμι