στ'ακροθαλλασσι
Στον οριζοντα ταξιδευω μνημες
ανασαινω στιγμες
απουσιες αγκαλιαζω
σαν να μην υπηρξαν ποτε
Μονοπατια στα συννεφα χαραζω
αγαπημενους συναντω
κι ολο ξεμακραινω από την θλιψη
της γνωσης
που βασανιστικα φορες
σαν γυρη επικαθεται στα βλεφαρα μου
Αλλοτε σαν δακρυ
Κι αλλοτε σαν αμυδρο χαμογελο
Κατερινα
Αναρτήσεις
