Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014


Η μέρα στο τέλος της
ο ήλιος χαράσσει τις τελευταίες αποχρώσεις
αποχαιρετώντας στο διάβα του
γαλήνιες ώρες και αρμονίες
και η θλίψη βιάζεται να φωλιάσει στο όνειρο.

Ένα χέρι απλώνει επάνω σου
τα σημάδια της φωτιάς.
Ψάχνεις μέσα σου, ψάχνεις τις σκέψεις σου,
- εγώ σαν να μην υπάρχω -
τρέχεις στο μονοπάτι θολών συνειδήσεων,
μαγεμένη ματώνεις την ηρεμία σου.

Θυμάσαι. Και ψάχνεις…
Στο ασυνήθιστα λευκό χρώμα
που καλύπτει την ζωή μας
στο γαλάζιο, μοναδικό απομεινάρι
αδιάθετων αισθημάτων,
ακόμη και στην άκρη του ορίζοντα
εκεί που το άπειρο αγκαλιάζει τις απουσίες.

Τα λόγια παραμένουν αδιάθετα
μοναδικό απομεινάρι της παρουσίας μου.

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Ηρακλειο, Κρητη, Παλαιοκαστρο, Greece
Αναψε μονο τα κερια, κι αυτα θα παρουν τ'αρωμα σου Συμφωνοι δεν θα μιλαμε. Ασε μονο τα χειλη σου να περιπλανωνται στο φλογισμενο μου κορμι