oneirodromio

Ωστοσο εγω θελω να σου γραφω παντα
σαν να εισαι εδω να σου μιλω, να μ'ακους
........ Ετσι ακουμπω ακομα πιο πολύ στη σκεψη , την παρουσια σου

Χθες......
Αληθεια ηταν πολυ ομορφα ολα
Μοναδικες στιγμες για μενα, εντονα συναισθηματικες
Φορες σαν σε κυτουσα νομιζα σε ξερω απο παντα
Θελησα να κρατησω τουτες τις στιγμες τοσο δυνατα ωστε ποτε να μην χαθουν

Εκεινη η τρυφεροτητα σου
ειναι για μενα οτι σ'ολη την Ζωη μου με παθος αποζητησα
Φερει στην επιφανεια την δικη μου τρυφεραδα που ποτε δεν εχω καταφερει να εξωτερικευσω, μια που οι παντες γυρω μου
με θεωρουν σκληρη και απομακρη
Αναλαφρα ακουμπουσα στην ψυχη και το σωμα σου

Πεταξα μακρυα με τα φτερα ενος γλαρου, περα απο το μπλε της θαλασσας
περα απο την τελματωμενη ζωη μου
Ταξιδεψα στον αφρο απογυμνωμενη απο σκεψεις
σκοτεινες και γκριζα ονειρα
Χρωματιστα φτερα πεταλουδας μου φορεσες
να πεταξω στα λουλουδια, να τρυγησω νεκταρ
για σενα, για μενα για μας

........Ονειρευτηκα τον χρονο σταματημενο στα ρολογια
να περιμενει τ'αγγιγμα σου
το φιλι, τις ανασες σου
Κι οπως στην καρδια καθε χειμωνα τρεμοπαιζει η Ανοιξη
και πισω απο καθε νυκτα η αυγη χαμογελα
ετσι και η δικη μου απογνωση Ελπιδα γινεται στα δικα σου τα χερια ακουμπα

Αναπαντεχο ουρανιο τοξο στην καταιγιδα
μια χουφτα νερο στην ερημο
μια φευγαλεα αχτινα στη συννεφια
ονειρα φτιαγμενα απο χρυσαφιενες ανταυγειες
γιναν και τα δικα μου

........Να θυμασαι
Εισαι ο κτυπος της καρδιας μου
το πρωτο κελαηδα του πουλιου
στη δροσια της αυγης
το χρωμα του δειλινου
η αυρα της θαλασσας
της νυκτας το φεγγαρι
λαμψη στις ασεληνες νυκτες μου

ΚΠ.