oneirodromio

Aγαπημένη μου

Βάλσαμο τα λόγια σου , μοναδική συντροφιά στις σιωπές ,

 που μοναδικό σκοπό έχουν ,

 την πραγμάτωση της επιθυμίας να βρεθώ πλάι σου συντροφικά τις νύκτες του ανέλπιδου

Απροσδιόριστα συναισθήματα κατακλύζουν το είναι μου,

στην θύμηση των επιστολών της προσδόκιμης παρουσίας σου

Αχ!! ματια μου πόσο μου λείπεις

Η ανάσα μου λειψή στης ανασαιμιάς σου το θάμπος ,

που έκανε να λάμπουν οι νύκτες ,

και να μοσχοβολούν σαν λουλούδα του Μάη οι μέρες μου

Αγνάντι μου η θάλασσα και σήμερα ,

του ερώτα μας την ορμή προσδίδει

Στο γαλανό της την ελπίδα μου εναποθέτω και τούτο το δείλι,

στα κατάλευκα του γλάρου φτερά να δώσει,

μοναδικά ερωτικά σε σένα να τα φέρει

Αναθυμούμαι

Το άρωμα που κατέκλυζε τον ερώτα μας στην φτωχική καμάρα  μακριά από τα βλέμματα του κόσμου

ανάμεσα στα κυπαρίσσια του λοφίσκου

Θυμάρι μοσχοβολουσε  κι αγριοκληματιδες

Των πουλιών το τιτίβισμα να συνοδεύει τους στεναγμούς τις ώρες  της υπέρτατης ηδονής μας ,

στου απόβραδου τα χρώματα ντυνόταν κι έμοιαζε ουρανός το αγκάλιασμα σου

Και το φιλί σου γεύση αγριοκέρασου στα χείλη

Φωνή της φωνής μου,

ερώτα μου αθεράπευτε έλα κι απόψε στα όνειρα μου ,

πνοή ζωής να μου προσφέρεις

Στην έλλειψη σου , ξεψυχώ

Σε φιλώ

K.Π.