Τρίτη 24 Απριλίου 2012



Αγαπημένε μου
Σαν βροχής σταλες μέσα στην καψα του καλοκαιριου
με δροσιζαν τα όσα λόγια σου τα θαλερα απόβραδα της μοναξιάς μου
Τότε που η φωνή αργουσε να μαρτυρησει τα λόγια
αλλά τα ματιά μαρτυρούσαν τον πόθο του ερώτα σου
Τότε που ευωδιαζε η αγκαλιά σου σαν τριανταφυλλα του Μαη
Κι εγώ
δεν έλεγα να αφήσω τα χεριά μου μέσα από τα δικά σου
Λες και θα πεταγες μακρυα μου σαν περιστερι στον ξαστερο ουρανο
διαγραφοντας την κυκλικη πορεία της ζωής μας,
ανάμεσα στα  αστερία που ελαμπαν σαν την φλογερη ματιά σου
Αγαπημένε μου …….
Θυμάμαι την γλυκά των φίλιων σου που μελί σταλαζαν στα χείλη
κι αργά πληρουσαν το αδειο της καρδιάς μου
της στερημενης από ερώτα και αγάπη
Θυμάμαι να μου λες
Απόψε θα δραπετευσω από την ζωή μου, αυλος θα γενω να ανεβώ ως τον ουρανό να κλεψω φως από το φεγγάρι
τις ασεληνες νύκτες σου να φωτιζω να βρισκεις μονοπάτια στην αγκαλιά μου να ρχεσαι
Χρώματα από το λιογερμα θα κλεψω να δινω χρώμα και φως στα απόβραδα σου τα γκριζα
Βροχη θα γίνω τις μέρες σου να δροσιζω
Το ίμερο μαξιλάρι σου ροδοπέταλα κι άνθη λεμονιας εγώ θα ραινω την μοναξιά σου να θωπευουν μυριστικα,  ηδονικα , τα βραδιά που εγώ μακρυα σου θα μαι
Ακουραστα θα είμαι η σκιά σου να σε φροντιζω από τις κακοτοπιες  των χρονων και των τοπων
Που να σαι αραγε απόψε που η σιωπή καρτερι έχει στησει , κι αραχνης ιστο υφαινει αργά , βασανιστικα να εγκλωβισει την ελπίδα μου?
Καρτερικα ανέχομαι την επιμονη της γνωριζοντας πως καιγονται τα λεπτα της ώρας δίχως ιχνη ν αφηνουν εμφανη ,
μοναχά η κάρδια σφαγιαζεται στην απουσία 
Με την κάρδια στα δυο κομμενη κι απόψε αγκαλιά  τις αναμνησεις θα εγκλωβισω στην αγκαλιά μου και σ υπνο βαθύ θα βυθιστω
την αγωνιά της ελλειψης σου  να μην νιωθω
το δάκρυ μου φιλί να γίνει στα χείλη σου να σταξει μυριστικο, ηδονικο
Σε φιλω

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Ηρακλειο, Κρητη, Παλαιοκαστρο, Greece
Αναψε μονο τα κερια, κι αυτα θα παρουν τ'αρωμα σου Συμφωνοι δεν θα μιλαμε. Ασε μονο τα χειλη σου να περιπλανωνται στο φλογισμενο μου κορμι