Το φεγγαροφωτο εστελνε μια ασημενια κορδελα
πανω στα ησυχα νερα της θαλάσσας μας
Λεπτα κυματακια δημιουργουσαν μυρια διαμαντια
που χορευαν στην επιφανεια
Εμεις ακινητοι στο πορφυρο βελουδο του σκοταδιου
ανταλασαμε λογια του ερωτα μας
κανοντας ονειρα για το μελλον
Ενα αερακι γλυκο
δημιουργουσε αναπαισθητα μικρα κυματακια
που εγλυφαν ηδονικα
τα βοτσαλα και χαιδευαν την χρυσισμενη αμμο
Το αρωμα των ονειρων μας
με τυλιγε απαλα,
ταξιδευοντας την σκεψη σε κυκλους αεναης
αναζητησης του ερωτα , της αιωνιας αγαπης
Κ.Π.
Αναρτήσεις
