Πολλές φορές αναθυμαμαι.......
Γυμνό το κορμί σου,
σπαθάτο, εύπλαστο
με χαρακτηριστικά μιας έφηβης Συλφίδας
απλώθηκε μπροστά μου.
Η σάρκα σου αναριγά,
το τρέμουλό της κύματα φουρτουνιασμένα.
Νοιώθω να με καλείς, να μου ψιθυρίζεις :
"Αγκάλιασε με τώρα που είμαι εδώ,
γέψου το μύρο της πηγής μου".
Κι εγώ σκύβω φιλώ το άνθος σου
που ανοιχτό με προσκαλεί στο κέντρο της ζωής.
Αντιδρούσε στο φιλί σαν το κλειστό κοχύλι
που άνοιξε για να χωρέσει το φιλί και δρόσιζε.
Δονούνταν τα χείλη του στην ηδονή,
σπαρταρούσε στην υφάλμυρη κόγχη του,
αλάτι ηδονής, αλάτι του έρωτα, μια οσφρητική
διέγερση που ανάδευε τα κέντρα των αισθήσεων
Μετά γλιστρήσαμε στο ταπεινό κρεβάτι του έρωτα
σε μιαν απέραντη παράδοση ηδονής.
Έρωτας ολικός, γνωριμία ολικής άφεσης του ενός στον άλλο.
Όλες οι στάσεις, όλων των απολαύσεων,
οι συνεχείς διεισδύσεις γλυκά βαθιά,
ατελείωτα και ξαναρχινισμένες.
Από το αιδοίο μέχρι το στόμα σου, ταξίδι ηδονικό, μεθυστικό,
μέσα από τα τρικυμιώδη λακκάκια του κορμιού σου,
ενός κορμιού παραδομένο στις πιο τρελές κι ανομολόγητες επιθυμίες του
και στις απόλυτες ηδονές των αισθήσεων και παραισθήσεων του.
Αναρτήσεις