Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Σήμερα, μέρα όντας φθινοπωρινή, στο μυαλό μου δημιουργήθηκαν σκέψεις ανάλογες... Χαζεύοντας την πρωινή βροχή, εικόνες όμορφες και ζεστές στο μυαλό μου σχηματίστηκαν... Φανταζόμουν να σε έχω πάρει αγκαλιά, ... με το βλέμμα μας από κοινού να ταξιδεύει στο βροχερό ορίζοντα ψάχνοντας να βρει στο βάθος του τις ηλιαχτίδες και τα χρώματα της ίριδας ως μια αντανάκλαση της ζεστασιάς και της ομορφιάς που εκείνη τη στιγμή βιώνουμε... Έπειτα, διψώντας να νιώσω και να γευτώ κάθε στάλα της ομορφιά σου, χαϊδεύω απαλά το κορμί σου αναζητώντας κρυμμένα συναισθήματα που ψάχνουν διέξοδο σαν άνθη που περιμένουν την στιγμή για να ανθίσουν και να μαγέψουν με το άρωμα τους... Ομοια μαγεύομαι με την ομορφιά που αναβλύζει από την ψυχή σου, από την ομορφιά που αντανακλάται στο κορμί σου, γεννώντας πόθο, ξυπνώντας ορμές και επιθυμίες που θέλουν να βρουν διέξοδο και να μετουσιωθούν σε ευγενή συναισθήματα, δίνοντας ψήγματα και υποψίες αντίληψης μιας -από τις πολλές- διαστάσεις του μεγαλείου της αγάπης και του έρωτα... Σε φιλώ τρυφερά και γλυκά.. Κατερινα Παπα
· · ·

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Ηρακλειο, Κρητη, Παλαιοκαστρο, Greece
Αναψε μονο τα κερια, κι αυτα θα παρουν τ'αρωμα σου Συμφωνοι δεν θα μιλαμε. Ασε μονο τα χειλη σου να περιπλανωνται στο φλογισμενο μου κορμι