Εκρεμμοτητες
Στο νοτισμενο χωμα της αποψινης Ανοιξιατικης βροχης,
ανασκαλευω μνημες...
Ταξιδια παρελθοντος χρονου
οπου τα παντα
φανταζαν
πουλια ταξιδιαρικα
Στην ησυχια της βραδυνης σιωπης μου,
τακτοποιω εκρεμμοτητες
Εκρεμμοτητα
εκεινο το γραμμα που ποτε δεν σου στειλα
αν και το εγραψα για σενα,
Εκρεμμοτητα η σκεψη που αφηνω
να πλαναται μετεωρη
απροσδιοριστα στο κενο
των φευγαλεων αναμνησεων μου
Και μην νομισεις
τακτοποιουνται ευκολα
Εκεινο το χαμογελο ας πουμε
που αστραπτε στα ματια σου
χωρις ν'ανοιγουν καν τα χειλη σου
ακομα καιει την θυμηση μου
Απριλης ηταν και τοτε
σαν και τωρα
Στρωνω το κρεββατι
αλλαζω και σεντονια
Τακτοποιω την φωτογραφια στον τοιχο,
Ολα φανταζουν ομορφα
φωτεινα
Μα τι κριμα!!
αποκοιημα της φαντασιας μου το ονομασα
αργοτερα ολο τουτο
πονα λιγωτερο.......
Κατερινα Παπα
Αναρτήσεις
