Βελουδινη σιωπη
Στα δακρυσμενα ματια μου
θα καψω τον φοβο μου κι αποωε,
για τις στιγμες
που
δεν θα ρθουν
Τρεμουλιαζει η ψυχη
κι αναδυει ξεφρενο ρυθμο η καρδια μου
στην αναποληση σου
Φευγαλεα κατοικει η νατια μου
στον ουρανο σου
...Βελουδο η σιωπη
χαραζει αναλαφρα το δερμα μου
Οι τελευταιες λεξεις σου
συρματοπλεγμα στον δρομο
για τα συννεφα των ονειρων μου
Σε ποια γλωσσα να σου εξομολογηθω τον ποθο μου?
Απογυμνωθηκε η φυση
στην ελλειψη σου
Δεν βρισκω χρωματα τα ζωγραφισω το φιλι μου
Κατερινα Παπα
Αναρτήσεις
