Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Αντικρυστα εγω, κι εγω καθρεπτης ντυμμενος στο θαμπος απ'το λιογερμα μα μοναχα τουτο το χρωμα της θλιψης το μενεξεδι Ειναι οτι ταιριαζει στην θλιψη των ματιων μου Κι ολο μια σκεψη στο πισω μερος του μυαλου να με ρωτα Που πανε αραγε οι στιγμες οταν οι δυο γινονται ενας? Κατερινα Παπα

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Ηρακλειο, Κρητη, Παλαιοκαστρο, Greece
Αναψε μονο τα κερια, κι αυτα θα παρουν τ'αρωμα σου Συμφωνοι δεν θα μιλαμε. Ασε μονο τα χειλη σου να περιπλανωνται στο φλογισμενο μου κορμι