Σιωπηλα τα βηματα της νυκτας μου
στην απουσια σου εξαγνιζονται
Ακουμπω μνημες
αγερας γινομαι να σε δροσιζω
Φιλω τα χειλη σου
φωτια στα δικα μου
τις ανυδρες ωρες
Ανοιξης κρινου,
νεκταρ τα φιλια σου
Ζωγραφια με χρωματα της Ιριδας
τ'αγγιγμα σου
στου καμβα μου το γκριζο
Αντιφεγγισμα ηδονης τα χαδια σου
στ'αεναο του κυκλου μου στροβιλισμα
Γαληνεμενης θαλασσας ταξιδι
το σ'αγαπω σου,
αλλαζει του χρονου μου την ροτα
Φεγγαρι ολογιομο η αγκαλια σου
και μεσα της αποκοιμιεμαι
Αγγιζω αναλαφρα τ'ονειρο σου
ζωη απ'την ανασα σου
..Παπα Κατερινα