Ειναι εκεινες οι στιγμες
της απολυτης σιωπης
στο ημιφως του λυκοφωτος
οπου
η σκεψη απερριτη
οδηγειται στην συνειδητοποιηση
πληροτητας εκ των εσω
Εκεινη η ενδιαμεση στιγμη
αυτη που συνδεει σε αλληλουχια
την ημερα σε αποχωρηση, με την προσκειμενη νυκτα
που ολοενα πλησιαζει
Την ζωη προσομοιαζει
σ'απολυτη κυριαρχη εικονα
Την διαφορετικοτητα ενωνει
χωρις ενδιαμεσα
μια που
σκοταδι δεν υπαρχει
Μοναχα ελλειψη φωτος....
Παπα Κατερινα