Στον αναχρονο χρονο, παγωνει η σιωπη
Κι οι θυμησες
μαχαιρια δικοπα,
λαβωματιες απ'την αρχη χαραζουν
Αναδρομοι πλανητες τουτο το βραδυ
σ'ενα αυριο
που πιοτερο απο το σημερα πονα
να βρεθω προσταζουν
Κρατησε με, αγκαλιασε με
Νιωσε με για λιγο για μια στιγμη,
κι υστερα αγερας και σκονη τα ονειρα μου
ασε να μοιαζουν
Παπα Κατερινα