Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009

Δεν υπαρχει θανατος Δεν υπαρχει θανατος μωρο μου
δεν υπαρχει
Γιατι το φως μα και το σκοταδι
ιδια μοιαζουν σαν λειπεις
Σαν αθορυβα περνας
μεσα απ'των δεντρων τα κλαδια
και το μοναδικο θροισμα
ειναι αυτο που τα ματια σου δημιουργουν
σαν φυλλα ετοιμα να πεσουν
γιατι, τα προλαβε το φθινοπωρο
Εκει που τα λογια σταματουν
και οι στιγμες γεννιουνται ολογυμνες
Εκει που στα δυο κοβεται η ψυχη μου
και τα συννεφα χωριζουν στον ουρανο,
αφηνοντας την υπονοια πως πισω τους κρυβεται ενας ολολαμπρος ηλιος
Εκει κατοικει η μορφη σου
λαμπρωτερη απο ποτε
γιατι να ξερεις
σ'εχω ντυμμενο στα λευκα
μ'ολοχρυσα φτερα στους ωμους....
Παπα Κατερινα

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Ηρακλειο, Κρητη, Παλαιοκαστρο, Greece
Αναψε μονο τα κερια, κι αυτα θα παρουν τ'αρωμα σου Συμφωνοι δεν θα μιλαμε. Ασε μονο τα χειλη σου να περιπλανωνται στο φλογισμενο μου κορμι